Edgar Cayce, żyjący w latach 1877-1945 uznany został za proroka, jasnowidza, mistyka i duchowego uzdrowiciela. W wieku 20 lat nagle utracił głos. Lekarze bezskutecznie starali się mu pomóc, aż wreszcie jego przyjaciel, początkujący lekarz Al Layne wprowadził Cayce’a w seans hipnotyczny. Cayce podczas hipnozy sam znalazł receptę na swoje dolegliwości i odzyskał całkowicie mowę. Po namowach doktora Weseleye’a H. Ketchumowa Edgar zaczął regularnie poddawać się hipnozie, w której wydawał polecenia, jak można pomóc danemu pacjentowi. Od tej metody zaczął być nazywany śpiącym prorokiem.
Pacjenci byli dla niego anonimowi, podawano mu jedynie nazwisko i aktualne miejsce przebywania danej osoby. Wkrótce zaczął wydawać tzw. readings, w których były opisane fachowym językiem różne dolegliwości i sposoby, jak sobie z nimi radzić. Zasługi Edgara Cayce’a na polu medycyny są tak duże, że choć nie był lekarzem Uniwersytet w Chicago nadał mu w czerwcu 1954 r. honorowy tytuł Doktora Medycyny. Źródło: Wikipedia