Szczegółowy raport dyr. Safaya’i o stanie zdrowia Swamiego
zarejestrowany w szpitalu w dniu 5.04.2011 r. o godz. 14:00 przez zespół Radia Sai,
w postaci nagrania wideo
Tekst raportu
Bhagawan Śri Sathya Sai Baba został przyjęty do szpitala (Sri Sathya Sai Institute
of Higher Medical Sciences, Prasanthigram) w dniu 28 marca 2011 r. z powodu
spowolnienia akcji serca i nieciągłego zatrzymania akcji serca. Natychmiast
przeprowadzono zabieg wszczepienia stymulatora serca i wykonano angiografię.
Po zakończeniu tej procedury Swami został przeniesiony na OIOM, gdzie znalazł
się pod stałą obserwacją zespołu lekarzy szpitala. Później w ciągu dnia nastąpiło
utrzymujące się dłużej obniżenie ciśnienia krwi. W związku z tym przeprowadzono
zabieg balonikowania (IABP). Swami znosił ten zabieg dobrze, ciśnienie krwi i stan
Jego serca znacznie się poprawiły. Wówczas znów przeniesiono Swamiego na
OIOM, gdzie znalazł się pod stałą obserwacją zespołu lekarzy szpitala.
W tym czasie lekarze zwrócili się o pomoc z zewnątrz i sprowadzono specjalistów
z Bangalore. Tymczasem usunięto balonik. Swami dobrze znosił te procedury, ale
z powodu osłabienia mięśni nie był w stanie pozbywać się flegmy gromadzącej
się w płucach. Dlatego zastosowano respirator. Gromadzenie się flegmy w
płucach mogłoby spowodować infekcję i szybko rozwijające się zapalenie płuc, co
zagrażałoby życiu. W celu uniknięcia zagrożenia i ułatwienia pracy płuc Swami został
poddany intubacji i podłączony do respiratora.
W trakcie okazało się, że stopniowo spada odprowadzanie uryny z ciała, co
wskazywało na zmniejszenie efektywności pracy nerek, więc trzeba było wspomóc
ich funkcjonowanie. W przeciwnym razie we krwi gromadziłyby się toksyny;
zadaniem nerek jest usuwanie z organizmu toksyn – produktów metabolizmu
azotu. Dlatego wykonywano dializy. W trakcie okazało się, że wymagane jest
stosowanie dializ przez dłuższy czas, ponieważ nerki nie wykazywały oczekiwanej
odpowiedzi. W związku z tym rozpoczęliśmy proces ciągłej, powolnej dializy, który
jest teraz stosowany przez większość zaawansowanych ośrodków intensywnej opieki
medycznej i jest znany jako CRRT.
Urządzenie CRRT wykonuje dializę bardzo powoli i w sposób ciągły przez dłuższy
czas; i tym właśnie obecnie stosowana procedura różni się od hemodializy, którą
wykonywano wcześniej. W celu całkowitego przywrócenia funkcjonowania nerek
stosowano powolną dializę do dziś rano, kiedy to okazało się, że toksyny nie zostały
usunięte całkowicie. W związku z tym wykonano hemodializę z użyciem pewnych
filtrów, przez które przechodzi krew. W rezultacie część toksyn usunięto, przy czym
na filtrach zgromadziły się stosowano przeciwko infekcji płuc antybiotyki specyficzne
dla tego typu zakażeń. Infekcja została całkiem skutecznie powstrzymana, a poziom
przytomności Swamiego uległ poprawie.
Dziś rano Swami zadowalająco odpowiadał na bodźce zewnętrzne. Ze względu
na respirator nie mógł mówić, ale odpowiadał na nasze pytania skinieniem głowy.
To był bardzo dobry znak, który dodał lekarzom otuchy. Taki jest stan teraz – dość
stabilny, ze stabilnym ciśnieniem krwi, stałą częstością oddechów. Analiza krwi –
stan dotlenienia organizmu dobry i stabilny, poziom elektrolitów – sodu, potasu, itd.
jest także całkiem dobry. Dlatego mamy nadzieję, że kryzys zostanie zażegnany.
Chociaż chciałbym powiedzieć, że stan zdrowia Swamiego nadal jest krytyczny.
Lekarze nie poprzestają w wysiłkach, Swami jest w sposób ciągły – w każdej
sekundzie, obserwowany przez lekarzy i monitorowany przez odpowiednie
urządzenia. Nie ma mowy o jakimkolwiek zaniedbaniu tym zakresie.
Prof. G. Venkataraman: Czy sądzisz, że stan zdrowia Swamiego jest teraz w lepszy,
niż w chwili przyjęcia do szpitala?
Dr A. N. Safaya: Tak, takie jest moje odczucie.
Prof. G. Venkataraman: Z nadzieją oczekuję, że w niedalekiej przyszłości znów
zobaczymy Swamiego w normalnym stanie zdrowia…
Dr A. N. Safaya: Reakcje Swamiego obserwowane od dzisiejszego ranka dodają
otuchy, więc mam nadzieję, że tak się stanie.
Prof. G. Venkataraman: Dziękuję.
(Brak ocen)
Loading...