Tarot w pismach wybitnych okultystów z XVIII, XIX i XX wieku to zbiór materiałów źródłowych związanych z kartami tarota i zachodnim okultyzmem. To książka wyróżniająca się wśród innych tytułów o kartach tarota, gdyż skupia się na przedstawieniu tego, jak na przestrzeni ostatnich stuleci rozwijała się wiedza o tej niezwykłej talii kart. Zgromadzone w książce eseje powstały w ciągu trzech wieków na dwóch kontynentach. Najstarszy z nich opublikowano w 1781 roku w Paryżu, a najnowszy w 1928 roku w Los Angeles. Łączy je tematyka związana z symboliką kart i ich zastosowaniem w zachodnich ezoterycznych tradycjach wróżbiarstwa i magii praktycznej.

Tarot w pismach wybitnych okultystów z XVIII, XIX i XX wieku – co zawiera książka?

Eseje zredagował i opatrzył przypisami znany okultysta Donald Tyson, dodał też autorski przekład dwóch esejów o tarocie z „Monde Primitif” Antoine’a Court de Gébelina. Donald Tyson bardzo poważnie podszedł do swojego zadania, które widać, że wybitnie go interesowało, dlatego możesz mieć pewność, że przeczytasz dokładne opracowanie. Przy okazji będzie to przyjemna lektura, pozbawiona naukowego zacięcia.

Jak podkreśla Donald Tyson, głównym celem tej książki jest zaprezentowanie tłumaczenia najważniejszego eseju Court de Gebelina oraz towarzyszącego mu opracowania hrabiego de Mellet. „Wszystkie eseje zamieszczone w dalszej części książki nawiązują do dwóch pierwszych i do siebie nawzajem, tworząc sieć ezoterycznych wierzeń i symboli składającą się na współczesną francuską, brytyjską i amerykańską okultystyczną tradycję ezoteryczną” – pisze we wstępie.

Autorzy przywoływanych w książce opracowań wielokrotnie nawiązują do siebie, odnoszą się do tych samych źródeł i podają te same interpretacje kart. Co prawda, w niektórych przypadkach pojawiają się nieścisłości, ale Donald Tyson widzi w tym ezoteryczny sens:

„Przykładem tego (tzn. przykładem pojawiających się nieścisłości w przedstawionych w książce opracowaniach) może być powszechne przekonanie, że tarot pochodzi z Egiptu. Wprawdzie jest to przekonanie błędne i czasami podważane, ukształtowało ono interpretację kart i symboli pojawiających się na wielu różnych taliach. W tym rozumieniu karty rzeczywiście stały się egipskie, choć w gruncie rzeczy w starożytnym Egipcie nie były znane”.

Ostatnia część książki poświęcona jest wróżeniu ze zwykłych kart do gry, co określa się mianem „metody angielskiej”. Ta metoda była popularna w Anglii od XVII do XX wieku i polega na wykorzystaniu pełnej talii składającej się z 52 kart ułożonych w rzędy liczące po 9 kart każdy. Autor uwzględnił tę metodę, bo znaczenia kart do gry mają tu wiele odniesień do znaczenia kart tarota, zwłaszcza w przypadku kolorów. Do tego sposób wróżenia z rzędów po 9 kart można stosować też do kart tarota.

Jeśli interesuje Cię pochodzenie i historia kart tarota, świetna książka Donalda Tysona w dużym stopniu zaspokoi Twoją ciekawość. To jedna z najlepszych książek o tej niezwykłej talii, która pojawiła się na naszym rynku.

Książkę Tarot w pismach wybitnych okultystów z XVIII, XIX i XX wieku znajdziesz TUTAJ >>