Beltane, zwane też Celtyckim Świętem Kwiatów, a także Cethsamhain (przeciwieństwo Samhain). Przypada na noc z 30 kwietnia na 1 maja, czyli w połowie czasu między równonocą wiosenną a letnim przesileniem. Jest świętem ognia celebrującym płodność, zmysłowość, równowagę męskich i żeńskich energii w przyrodzie. Samo słowo Beltane oznacza „jasny ogień” i odnosi się do ognisk rozpalanych przez druidów na cześć pradawnego celtyckiego boga-Słońca, Bela. To czas radości, akceptacji, miłosnych uniesień i uświęcenia płodności wszystkich istot, święto miłości i płodności, zaślubin Bogini i Rogatego Boga, czas wzrostu i narodzin. Dawniej pary udawały się w tym czasie na pola i tam kochając się przynosiły ziemi urodzaj.
Rytuały w trakcie Beltane odprawiano na świeżym powietrzu. Oprócz rytualnego seksu do zwyczajów praktykowanych podczas Beltane należało rozpalenie ogniska. Pomiędzy ogniskami przeprowadzano bydło domowe, by je oczyścić i zapewnić mu płodność. Pary przeskakiwały przez ogniska i przechodziły przez dym, by zapewnić sobie szczęście.
Młode kobiety zbierały przez całą noc kwiaty robiąc wianki i wplatając je we włosy. Mężczyźni w tym czasie przygotowywali tzw. majowy pal, czyli pozbawiony gałęzi pień drzewa wbity pionowo w ziemię, przyozdabiany następnie wstążkami i roślinami. Na koniec ktoś wspinał się na szczyt i umieszczał tam koronę z kwiatów. Majowy pal był symbolem płodności oraz zjednoczenia żeńskiej i męskiej zasady tworzenia. Właśnie wokół słupów majowych skupiały się obchody święta, zabawy i ucztowanie. Chwytano za wstążki i tańczono wokół pala, splatając je ze sobą.
Młodzież oficjalnie spędzała całą noc na zbieraniu kwiatów i gałęzi w lesie, a mniej oficjalnie – na miłosnych uciechach z ukochanym człowiekiem w jakiejś intencji: poprawy sytuacji materialnej czy ponownego zbliżenia się. Rankiem młodzi odwiedzali domy wymieniając zerwane kwiaty za poczęstunek i stając się tym samym zwiastunami odnowy Ziemi.
Beltane jest czasem odpowiednim na wszelkie rytuały miłosne, wzmacniające istniejący już związek, jak i przywołujące nowy. Jako że Świętu Kwiatów patronuje żywioł ognia, obowiązującym kolorem jest czerwony (kolor ognia) i, oczywiście, zielony (kolor roślin). Podczas tego święta do rytuałów stosuje się kwiatowe zapachy kadzideł i olejków, jak fiołek, jaśmin czy róża. Można je po prostu spalić w ognisku.
W noc Beltane zasłona oddzielająca nasz świat od świata duchów natury jest bardzo cienka. Możemy poprosić duchy natury, by udzieliły nam szczęścia w miłości. Wyraź swoją prośbę i ofiaruj coś w zamian, np. kryształ bądź kamień półszlachetny, kawałek ciasta lub kwiat. Zostaw swoją ofiarę na łonie natury, niech duchy natury zrobią z nią to, co uważają za stosowne.
Zamieszczone zdjęcie pochodzi z talii Tarota „Book of Shadows, Vol 1 – As above„, w której karta Kochanków przedstawia święto Beltane.
Szczęśliwego Beltane!