Na dziś proponuję dawkę humoru z dziećmi w roli głównej:
Mała dziewczynka rozmawiała z nauczycielem o
wielorybach. Nauczyciel twierdził, że jest fizyczną
niemożliwością, by wieloryb mógł połknąć człowieka. Pomimo, że
jest taki wielki, jego gardło jest zbyt wąskie.
Dziewczynka upierała się, że przecież Jonasz został połknięty
przez wieloryba. Zirytowany nauczyciel powtórzył, że to fizycznie
niemożliwe. Dziewczynka powiedziała:
– Gdy będę w niebie zapytam o to Jonasza.
Nauczyciel spytał:
– A jeśli Jonasz poszedł do piekła?
Odpowiedziała:
– Wtedy pan go zapyta.
Przedszkolanka przechadzała się po sali obserwując rysujące dzieci.
Od czasu do czasu zaglądała, jak idzie praca. Podeszła do
dziewczynki,która w skupieniu coś rysowała. Przedszkolanka spytała
ją, co rysuje. Dziecko odpowiedziało:
– Rysuję Boga.
Zaskoczona nauczycielka po chwili odpowiedziała:
– Ale przecież nikt nie wie, jak Bóg wygląda.
Nie przerywając rysowania dziewczynka odpowiedziała:
– Za chwilę będą wiedzieli.
Do szkoły zaproszono fotografa i nauczyciel namawia dzieci,
by każde kupiło odbitkę zdjęcia grupowego.
– Pomyślcie tylko, gdy już będziecie dorosłe, popatrzycie na
fotografię i powiecie: „To Ania, teraz jest prawnikiem”
albo „To jest Krzyś. Teraz jest lekarzem.”
Na to cienki głosik z tyłu sali:
– A to jest nauczyciel. Teraz już nie żyje.
Pewnego dnia mała dziewczynka przyglądała się, jak jej matka
zmywa naczynia. Nagle zauważyła kontrastujące z brązowymi włosami
matki siwe pasma. Spytała zatem:
– Mamo, dlaczego niektóre pasma Twoich włosów są siwe?
Matka odpowiedziała:
– Za każdym razem, gdy mnie zdenerwujesz lub doprowadzisz do płaczu
niektóre moje włosy stają się siwe. Dziewczynka przemyślała chwilę
tę rewelację i odrzekła:
– Musiałaś nieźle wkurzyć babcię.
(Brak ocen)
Loading...