W ostatnim rozdziale poradnika „Inteligencja duchowa” Khalil A. Khavari przytacza fragment z pism bahaistycznych wyznaczający jedną ze ścieżek rozwoju istoty duchowej:
„Bądź szczodry w okresie pomyślności i wdzięczny w chwilach trudnych.
Bądź godzien zaufania dla swojego sąsiada i spoglądaj na niego z jasnym przyjacielskim obliczem.
Bądź skarbcem dla biednego, napominaj bogatego, odpowiadaj na wołanie potrzebującego, dochowuj świętości swych przyrzeczeń.
Bądź uczciwy w osądach i powściągliwy w słowach.
Nie czyń niesprawiedliwości żadnemu człowiekowi, a wobec wszystkich okazuj pokorę.
Bądź lampą dla idących w ciemnościach, radością dla pogrążonych w smutku, morzem dla spragnionych, niebem dla umęczonych, wybawcą i obrońcą dla uciśnionych.
Niechaj wszystkie twoje działania odznaczają się spójnością i prawością.
Bądź domem dla obcego przybysza.
Balsamem dla cierpiącego, silną twierdzą dla ściganego.
Bądź oczami ślepca i światłem przewodnim pod stopami błądzącego.
Bądź ozdobą oblicza prawdy, koroną na czole wierności, filarem świątyni prawości, oddechem życia w ciele rodzaju ludzkiego, sztandarem armii sprawiedliwych, blaskiem nad horyzontem cnoty, rosą dla gleby ludzkiego serca, arką na oceanie wiedzy, słońcem na niebiosach szczodrości, klejnotem w diademie mądrości, światłem jaśniejącym na firmamencie twojego pokolenia, owocem na drzewie skromności.”
(Brak ocen)
Loading...